Pleegzorg Oost-Vlaanderen zoekt dringend nieuwe gezinnen

Momenteel hebben 1.746 gezinnen in Oost-Vlaanderen een pleegkind in huis . En dat zijn heel diverse huishoudens; alleenstaanden, gezinnen met andere roots of een eigen unieke samenstelling. Omdat het vandeweek De Week van de Pleegzorg is doet Pleegzorg Oost-Vlaanderen een extra oproep. *Want om verschillende kinderen een thuis te geven, moet ook het aanbod divers zijn, klinkt het. 

Elk kind is uniek. Dat geldt ook voor kinderen die in de pleegzorg terecht komen. Om ook hen een goede thuis te geven, is Pleegzorg Oost-Vlaanderen op zoek naar verschillende soorten gezinnen. Dat is belangrijk om alle kinderen een zo goed mogelijke thuis te geven. En die diversiteit is nodig, want het aantal kinderen dat in een pleeggezin wordt onderbracht is de afgelopen jaren gestegen. Pleegzorg is een engagement dat vele vormen kan aannemen, klinkt het bij Pleegzorg Oost-Vlaanderen. 

Walter Leenders, regioverantwoordelijke Pleegzorg Oost-Vlaanderen: "Niet alleen pleeggezinnen die voor een lange tijd voor kinderen kunnen zorgen maar ook in het weekend bijvoorbeeld of voor een korte duur of voor een crisisperiode. Zeker daar in zijn er veel tekorten. Op die manier maken we mooi een match tussen de kinderen die een plek aan het zoeken zijn. Diversiteit betekent ook gezinnen, verschillende gezinnen. We zoeken niet alleen het klassieke gezin; vader, moeder en kinderen maar ook LGBTQ+-koppels. We zoeken alleenstaanden, misschien oudere mensen ook in het kader van een crisisopvang. Al die verschillende  gezinsvormen vinden bij ons ook een plaats in pleegzorg".

Om die diversiteit in de kijker te zetten, ging de Gentse illustrator Eva Mouton aan de slag om een poster te maken die de diversiteit binnen de pleegzorg weerspiegelt. Zo wordt pleegzorg letterlijk in de kijker gezet. Een van de gezinnen die een pleegkind opvangt, is het gezin van Rahmullah. Hij vangt samen met zijn vrouw hun 17-jarige neef op die gevlucht is uit Afghanistan en zijn blij hem een veilige plek te kunnen bieden. 

Rahimullah Shirzad, pleegouder : "Ik ben heel blij dat hij bij mij woont want ik weet dat het zonder familie en ouders in een ander land zijn niet gemakkelijk is. En dat weegt, wat je moet doen, wat niet. Je hebt een begeleider nodig voor zo'n dingen en ik ben eigenlijk een begeleider voor hem. Als hij bijvoorbeeld iets op school moet leren, dan vertaal ik voor hem en zegt ik wat hij wel en niet moet doen".